Een heerlijke repetitie gehad, gisteren. Fauré klonk (af en toe) als een klok en de maatwisselingen van Duruflé gingen (bijna) als vanzelf.
Om een een extra stap te zetten hebben de sopranen, onder begeleiding van Anita, nog een half uurtje vooraf geoefend.
Hebben we dit eerder gehoord? “Als je een passage lastig vindt, kijk naar mij – dan komt het altijd goed.” Ja, we kijken graag naar Patrick, wèg met die boeken!